Grrr

Een tijd geleden was ik enthousiast begonnen aan een warme deken voor ons Meisje, mooi op tijd voor als de lange koude wintermaanden er weer aan komen. In mijn enthousiasme heb ik helemaal niet gekeken of ik er wel genoeg garen voor had. 

En hé, wat dan nog, dan haal ik toch gewoon nieuw bij, dacht ik in al mijn onschuld. 

Ik was al een eindje op weg (haar voeten kon ze al lekker warm houden) en het werd best leuk, èrg kleurig, zoals een meidendeken eigenlijk hoort te zijn. 

Helaas heeft mijn vaste wol-adres de inventaris gewijzigd en hebben ze geen warm paars, zacht roze en fris turkoois meer. Juist de kleuren die zo'n kleedje kunnen maken of ehm, breken. Grrrr.. Andere kleuren gezocht en gekozen, maar dat is het net niet, zó jammer....

Uiteindelijk tòch een camping geboekt, gek genoeg regent het sindsdien. Dochter had een goed idee: dan maken we toch zelf een zon in onze tuin? Hoe simpel kan het zijn.. 

Minder simpel is mijn computer op het moment; ik kan er eigenlijk weinig mee. Er zit één of ander raar dingetje in die stiekem allerlei dingen opstart waardoor het de dingen die ik wil doen, erg traag maakt (bent u er nog?). Grrrr.. 

Kan verholpen worden, zei Manlief met ongeveer zo'n optimistisch gezicht als hierboven, maar dan moet wel eerst alles eraf. Help, wat heb je er dan een boel opstaan zeg!

En zo zijn er nog zoveel meer dingen, het loopt niet helemaal zoals het zou moeten gaan. Eigenlijk net zoals het weer, 't is het telkens net niet! 

Onze kinderen krijgen morgen vakantie en dan gaan we het er eens heerlijk van nemen, weer of geen weer! Ik blijf jullie volgen, maar knijp er zelf even tussen uit, en hopelijk is over een tijdje deze storm gaan liggen en kan ik weer 'gewoon even' laten zien waar ik mee bezig ben en wat ik allemaal gem(h)aakt heb!

Tot dan!