Pippa

Onze poes Pippa is afgelopen vrijdag overleden, 

aangereden door een busje..

Wat een verdriet, wat een leegte, en tegelijk komen we erachter hoe waardevol het was dat ze bij ons woonde.. Voor ons was ze heel speciaal, als je tegen haar praatte kreeg je altijd antwoord terug, als we naar school fietsten liep ze met ons mee tot het einde van de straat, waar ze bleef wachten tot we weer terugkwamen.. Voor een poes was ze ontzettend trouw, maar natuurlijk ook ontzettend eigenwijs.

Een echte 'huis'-poes, die liever op de bank, liefst in het zonnetje, lag te slapen dan dat ze op jacht ging. Een gezelligheidsdier.. We zullen moeten wennen aan haar afwezigheid; geen miauw als we thuiskomen, geen warme schoot 's avonds op de bank, de speelmuizen liggen nu werkeloos op de vloer (ik wist niet dat we er al zoveel hadden gespaard..)..

Het huis is stiller en leger, de tuin is kaler en verlaten,

Pippa is er niet meer..