Gluren

Vanochtend bij het ontbijten had ik al zo'n raar gevoel, alsof ik niet alleen in de kamer was. Oudste zat op de bank in de laptop, natuurlijk even op z'n Hyves, maar verder was er niemand. En toch.. Net of iemand mij strak in de gaten hield, of misschien toch een stukje van mijn ontbijt wilde meepikken..

Ineens wist ik het! Klein, grijs en met bijzonder grote ogen zat hij daar, in een hoekje van de kast. Niet boos of sjaggerijnig, nee, gewoon te staren. Eigenlijk heel vriendelijk en toch weer een beetje mysterieus, alsof hij meer weet dan dat hij wil zeggen..

Heerlijk, dit soort ami's die in één dag te maken zijn, en dat tussen het afstoffen en stofzuigen door. Het patroon komt van Roman Sock, zoals zij ook al aangeeft kun je dit in ongeveer een uurtje wel klaar hebben, net wat voor mij..