maandag 21 maart 2011

Pippa

Onze poes Pippa is afgelopen vrijdag overleden, 
aangereden door een busje..
Wat een verdriet, wat een leegte, en tegelijk komen we erachter hoe waardevol het was dat ze bij ons woonde.. Voor ons was ze heel speciaal, als je tegen haar praatte kreeg je altijd antwoord terug, als we naar school fietsten liep ze met ons mee tot het einde van de straat, waar ze bleef wachten tot we weer terugkwamen.. Voor een poes was ze ontzettend trouw, maar natuurlijk ook ontzettend eigenwijs.
Een echte 'huis'-poes, die liever op de bank, liefst in het zonnetje, lag te slapen dan dat ze op jacht ging. Een gezelligheidsdier.. We zullen moeten wennen aan haar afwezigheid; geen miauw als we thuiskomen, geen warme schoot 's avonds op de bank, de speelmuizen liggen nu werkeloos op de vloer (ik wist niet dat we er al zoveel hadden gespaard..)..
Het huis is stiller en leger, de tuin is kaler en verlaten,
Pippa is er niet meer..

3 opmerkingen:

Marièlle zei

Bah wat verdrietig....ik kan me zo voorstellen hoe rot je je voelt als je kat er opeens niet meer is. Mijn eigen kat is inmiddels op leeftijd maar ik moet er nog niet aan denken hem te moeten missen. Een dikke troostknuffel voor jullie allemaal!

Groetjes
Marièlle

De Merle zei

Och wat triest. Het is vreselijk om zo'n heerlijk dier te moeten missen. Ik wens jullie heel veel sterkte Anneke. Gelukkig heb je veel mooie herinneringen aan Pippa.
Groetjes,
Karin

Michaja zei

Oh wat vreselijk. Ik helaas wat het is. Paar jaar geleden was mijn eerste poesje ook aangereden. Heel veel sterkte met dit verlies!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...