Sinterklaas is alweer een tijdje in het land en komt elke zaterdagnacht bij ons een kadootje brengen. Jongste logeerde bij opa en oma en wilde natuurlijk ook daar haar schoen zetten. Om Piet toch te laten weten dat ze daar was en niet thuis, zou ze extra hard gaan zingen, dan hoorde hij het wel....
B heeft raamverf gekregen en dat moest natuurlijk meteen uitgeprobeerd worden, aan deze vriendelijke Sinterklaas te zien is hij voor hem echt een kindervriend en zo hoort het ook!
Het was vandaag prachtig weer, vrieskoud maar zonnig, en daar moesten we natuurlijk van genieten. Samen met opa en oma zijn we naar het bos gegaan, klaar voor een lange, frisse wandeling. Belangrijk is wel dat je je goed inpakt, dan hou je het buiten extra lang vol. Deze jongen kan er tegen, er is niet veel dat hem nog kan stoppen (behalve een zusje die er midden in het bos achter komt dat ze nodig naar de wc moet....).
We kwamen even na half 4 in het bos en gezien de tijd van het jaar staat de zon dan al wat lager aan de hemel. Prachtig om te zien hoe het licht bijna van onderaf op de takken schijnt. Ook bijzonder dat het bos onder je voeten niet ritselt maar kraakt, en dat het zand van de zandverstuiving niet meegeeft als je je na een lange en snelle afdaling laat vallen, auw!
Het heeft stevig gevroren en daardoor lijkt het net of er iemand met poedersuiker aan het strooien is geweest. Doordat de 'sneeuw' alleen op de takken en blaadjes ligt, krijg je mooie contrasten en lijkt het dorre bos ineens tot leven te komen.
Op de terugweg worden we getrakteerd op een prachtige zonsondergang, zo één waar je naar blijft kijken omdat het beeld elke minuut verandert en omdat je weet dat dit moment maar heel kort is. Wie weet wat ons morgen zal brengen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten