Leuk, als je ergens achter onder de bank tussen alle zoekgeraakte knikkers, foam pijltjes, speelmuizen, ijslollystokjes, dungan's en stuiterballen een fris madeliefje vindt. Hij is dan wel niet echt, maar daardoor niet minder vrolijk..
Ook leuk, als je je helemaal suf zoekt naar je dochter en haar ècht nergens kan vinden. Wel lastig dat die grote doos zo vreselijk in de weg stond. Mmmm, eigenlijk wel een rare plek voor zo'n doos..
En ook Leuk, jullie reacties op mijn sokkenverhaal. Toen ik het schreef dacht ik nog: een blog over sòkken, s-a-a-i, maar schijnbaar ben ik niet de enige met zo'n dilemma (ach, er zijn ergere dingen in de wereld..). Een tijd geleden kwam ik op het briljante plan om voor de bovenbouw-mannen dezelfde soort en kleur sokken te kopen; onze oudste mèt logo/merk en onze middelste zoon zonder. Dat scheelt een hele hoop zoeken en eigenlijk hoef je er ook geen sokkenbolletjes meer van te maken, ze pakken elke dag gewoon twee sokken uit hun kast. Wauw, nòg meer tijd om te haken (en te bloggen..)
3 opmerkingen:
haha....ik wist het wel hoor....sokken zijn volgens mij in zo ongeveer elk huishouden een terugkerende bron van ellende. Ik heb de sock-clips overigens ook nog steeds niet gekocht maar voor manlief wel vijf paar dezelfde donkerblauwe sokken....
hi...hi...lief zo'n doos met roze voetjes!
Haha die ga ik onthouden voor mijn meiden wat die sokken betreft!
Een reactie posten