Bijzonder

Tja, dat krijg je ervan.. Als je mensen uitnodigt kun je verwachten dat ze niet met lege handen zullen komen..Een paar dagen geleden vond ik het nodig om een 'feestje' te vieren en om even stil te staan bij Het Leven. Voor sommigen heel normaal; elke ochtend komt de zon op, en elke avond gaat hij ook gewoon weer onder.

Voor anderen is het allemaal niet zo gewoon; ze worstelen met ziekte, met verlies en met verdriet. Een tijd geleden overkwam het mij ook een aantal keren en sindsdien 'weet ik wel beter'. Zonder helemaal uit de band te springen vier ik bijna elke dag een bescheiden feestje.

Iedere dag probeer ik een lichtpuntje te vinden, een moment van dankbaarheid, een moment van geluk. En wat een verrassing: dat allemaal is echt dichterbij dan je denkt! Je moet het alleen wel willen zien, en daarna moet je er wel de waarde van kunnen inzien.

Oké, ik sta echt niet te huppelen bij elke verse grasspriet en nee, ik zweef ook niet een halve meter boven de grond. Gewoon je dingen doen, maar dan bewust, zonder dat dagelijkse sleurgevoel. Uiteindelijk is het best bijzonder dat wij bestaan, laten we vooral van elkaar genieten en liefhebben en elkaar respecteren om wie we zijn.

Ook bijzonder, maar dan van een hele andere orde; ik heb een (piep-)klein winkeltje met voornamelijk Mabouters en ballen en af en toe een kikker erbij, maar daar heb ik al een hele tijd niks meer mee gedaan. Ik kwam er gewoon niet aan toe en half ons baby-dorp is eigenlijk al voorzien van de familie Bouter. Hoe leuk is het dan als je een telefoontje krijgt en blijkt dat er toch nog iemand (uit het dorp!) belangstelling heeft! Ik helemaal blij en ik moet eerlijk zeggen dat het ook wel weer begint te kriebelen: zal ik wel, of zal ik toch maar niet met mijn spulletjes op internet? Misschien, ooit, later, als ik groot ben..

Voor nu een heel fijn weekend gewenst, pluk de dag!