woensdag 8 februari 2012

IJskoud..

Toen de eerste vlokken naar beneden dwarrelden is onze Milo nietsvermoedend naar buiten gestoven, achter die witte vogeltjes aan! Helaas hadden zijn Spaanse pootjes geen rekening gehouden met de bijbehorende kou, hij schrok zó dat hij alleen maar kon springen en stuiteren! Toen hij met veel moeite op het enige plekje zònder sneeuw terecht gekomen was heeft hij vanaf daar hartverscheurend zitten schreeuwen tot ik hem kwam halen, want nòg een keer door die rare witte massa rennen, hij dàcht er niet aan!
Daarna is het zoet bijkomen naast het charmante berenkontje van onze Kika-beer, oorspronkelijk van onze Middelste, maar inmiddels geadopteerd door dus iedereen in ons gezin).
Nee, dan deze dame.. Ze zegt niet veel (of eigenlijk helemaal niets), en lijkt daardoor soms zoveel wijzer. Dus àls ze naar buiten gaat, gebeurt dat heel behoedzaam. Feilloos weet ze het verstandigste plekje in onze achtertuin te vinden: midden tussen het strooizaad en de broodkruimels (voor de vogels natuurlijk), want daar heb je tenslotte toch de meeste kans om ..
Na de zoveelste vruchteloze poging maakte een plekje voor het raam in het zonnetje bijna alles weer goed..
En wij? Manlief en kinderen schaatsen zo vaak en zo veel ze maar kunnen, voor de oudste twee is dat ook 's avonds, "lekker klooien" met een stel vrienden (waar is de tijd gebleven dat wij dat ook deden?).
Ik schaats zelf niet, maar kan toch enorm genieten van de sfeer en de gezelligheid op de ijsbaan. Lekker dik inpakken en af en toe even stampen tegen de koude voeten. En daarna natuurlijk een lekkere warme beker chocolademelk met slagroom. Prima te doen, toch?

3 opmerkingen:

Hippehaakwerkjes&zo zei

Tja die winter weet wat... Wat een mooie foto's van de de poezenbeestjes

Groetjes Jacqueline

Linda zei

Heerlijk toch die poezen onze zwart/witte is een Deen dus die is de enige van de 3 die zich buiten waagt en fantastisch de ijspret van je gezin,lekker genieten!!

Anoniem zei

Leuke foto's van de katten .Ze zoeken uiteindelijk toch de warme plekjes op. HIer ligt Twinkle niet op, maar onder een dikke deken... En Oscar in het kleinste warme mandje opgerold . Tja ijspret ,sta zelf ook niet meer op het ijs.Maar zo leuk te zien ,al die schaatsers vlakbij ons huis.En ik denk dan ook aan vroeger en het is een van mijn leukste jeugd herrinderingen.Want was er geen echt ijs(was wel zowat elke jaar ) dan ging ik elke week 1 a 2 keer naar de Jaap Edenhal in Amsterdam om te schaatsen.Maar op natuurijs schaatsen blijft wel iets net meer speciaals hebben.. Joan

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...